Bu yazı, şimdi başarıları ile gurur duyduğum, hala görüştüğüm bir öğrencime sene sonunda hediye olarak hazırladığım, O'na hitaben yazdığım trajikomik bir hikayedir.
"X", ÇAKTIRMADAN ARKALARDA BİR YERLERDE SÜRÜNEREK DERSTEN KAÇIYOR.
EVDE BİRİLERİ "ÇALIŞ OĞLUM" DEDİKÇE, "X" DERHAL ORTADAN KAYBOLUYOR.

"X", ARA KARNESİNİ ALINCA UFAK ÇAPLI BİR SARSINTI GEÇİRİYOR.

"X", ANNE VE BABASININ NOT TOPLANTISINDAN DÖNDÜKLERİ ZAMAN KENDİSİNE SUNACAKLARI TERCİHLERİN ARASINDAN HANGİSİNİ SEÇECEĞİNİ DÜŞÜNÜYOR.
"X"’NİN ARTIK ÇALIŞMAK GEREKTİĞİ KAFASINA
“DANK “EDİYOR ...
"X", TÜM PARÇALARI BİR ARAYA GETİRMEK İÇİN PLAN YAPMAYA BAŞLIYOR .


"X", BİR ZAMANLAR YANINDAN BİLE GEÇEMEZKEN MATEMATİK SINAVINDAN 80 PUAN ALARAK 5‘İ
KAÇIRIYOR.
RESİM 1’DEKİ "X" ARTIK MATEMATİK DERSİNE BU RUH HALİYLE GİRİYOR.
HATALARINI ANLAYAN, DÜZELMEK İÇİN ÇABA GÖSTEREN "X" SENE SONUNDA ÇALIŞMALARININ KARŞILIĞINI ALIYOR,BAŞARILI BİR KARNE GETİRİYOR VE GÜZEL BİR TATİLİ HAK EDİYOR...
Öğrenciye rol model olmak, ona başaracağı konusunda güven vermek, hatalarından ders almasını sağlamak ve her anlamda destek vermek şüphesiz biz öğretmenlere düşüyor. Küçük yaşlarda edindikleri bu ve benzer tecrübeler hayatın basamaklarını çıkarken onlara ışık tutuyor, güç veriyor. Ne mutlu bu fırsatı yakalama imkanı bulan öğretmen ve öğrencilerine...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder