16 Mart 2020 Pazartesi




Bir kadın gittiğinde ... 



“Kadınlar gittiklerinde arkalarında daha büyük boşluklar bırakırlar.
Onlar bir gün çekip gittiklerinde, peşlerinde ‘yetim-öksüz’ kalan çok olur: Mutfaktaki dolap, perdeler, kavanozun içindeki eski düğmeler, özenle saklanmış küçülmüş giysiler, dolap diplerindeki kurdeleler...
Sabah karanlığında mutfaktan gelen tıkırtılar susar, yetim kalmıştır tabaklar.
Bir kadın gittiğinde hep suyu unutulur saksıların.
O teki kalmış eski bardağın anlamını bilen olmaz, değerini kimse anlayamaz krom hac tasının.
Balkon artık sessizdir, koridor kimsesiz.
Bir kadın gittiğinde...
Ne çok kişi gider aslında; bir ağır işçi, bir temizlikçi, bir bakıcı, bir bahçıvan, bir muhasebeci...
Bir anne gider... Bir dost... Bir arkadaş... Bir sevgili...
Ne çok kişi yok olur bir kadın gittiğinde.
Bir kadın gittiğinde; kapı eşiğindeki ‘Dikkat et’ duyulmaz, annesi gitmiştir ‘geç kalma’nın.
Bir kadın gittiğinde...
Balkon artık sessizdir. Koridor kimsesiz.
Bir kadın gittiğinde... Ne çok kişi gider aslında; bir ağır işçi, bir temizlikçi, bir bakıcı, bir bahçıvan, bir muhasebeci...
Bir anne gider... Bir dost... Bir arkadaş... Bir sevgili...”

     
Ne güzel yazmış gazeteci Bekir Coşkun... 16 Mart 2015 Pazartesi gününden bir yana tıpkı biz de böyleyiz anne. Kendimizce bir teselli mekanizması geliştirdik, çarkımızın içinde dönüp duruyoruz sensiz olabildiğimizce. Bir çok işimiz hala aksıyor, ya da yapmayı beceremediğimizden erteleyip duruyoruz sürekli. Yemeklerde fena değiliz, bir çok tadı seninkilere benzettik diyebiliriz ama şu lahana sormasını dün yine denedim, olmadı mübarek. Pazartesi günleri okuldan geldiğimde mutfaktan güzel kokular gelmiyor. Ocakta üç kap yemek, fırında ılık kek yok. Salonda dikimi henüz tamamlanmış bir sürpriz kıyafetim de asılı değil. Pantolon paçalarımı görmemen çok iyi, senden kalma bazı kumaşlar duruyor, daha becerip de bir şekil veremedim hiç birine. Daha çok zaman idare ederiz zaten biz senin bize bıraktıklarınla. Çekmeceler dolu hala. Aradığımı buluyorum sayende kolaylıkla. 

Yaşamanın da tadı kalmadı inan. Bir illet dünyayı karantinaya aldı, evden çıkamıyoruz. Yarından haberimiz yok. Geleceğe umut bağlamak da yalan oldu. Gerçek olan geçmişimizmiş. İyikilerimizle nefes alıyoruz. İyi ki gitmişiz, iyi ki görmüşüz, iyi ki sevmişiz. "Keşke"lerimizi iyikiler ile başlatabildiğimiz sürece daha mutluyuz aslında.

Böyle işte anne. Hayat devam ediyor. Benden istediğin son şarkının sözleri her şeyi özetliyor aslında. Nurlar içinde uyu.

Atlı karınca dönüyor dönüyor   
Dünya durmadan dönüyor dönüyor 
Yalnız dönmeyen bana sensin 
Bekliyorum hep sen neredesin 
Çiçekler güneşe dönüyor dönüyor 
Dünya durmadan dönüyor dönüyor 
Yalnız dönmeyen bana sensin 
Bekliyorum hep sen neredesin 
Bir haber de mi bile gönderemezdin 
Hiç değilse bileyim sen nerdeydin 
Yoksa sen kalpsiz miydin 
Yoksa kalbin elbet dönemezdin 
İçmişim başım dönüyor dönüyor 
Ayrılanlar hep dönüyor dönüyor 
Yalnız dönmeyen bana sensin 
Bekliyorum hep sen neredesin 

FECRİ EBCİOĞLU

Marc Aryan - Dünya Dönüyor










Voilà Monsieur Conseil ❤️💛

Sene 1983, Eylül ayı. 11 yaşında mini minnacık, narin bir kız çocuğusunuz. İstanbul'da oturuyorsunuz ama okulunuz karşıda, Avrupa yakası...